Pirjevec Jože
Jože Pirjevec, słoweński historyk mieszkający na stałe w Trieście, gdzie się też urodził (1940). Doktorat uzyskał na uniwersytecie w Lublanie, następnie uzupełniał wykształcenie w wiedeńskiej Akademii Dyplomatycznej. Jest wykładowcą akademickim, profesorem historii, pracował na uczelniach w Pizie, Trieście, Padwie i Koprze (Słowenia). Początkowo interesowała go przede wszystkim problematyka stosunków między Włochami i południowymi Słowianami w XIX wieku, później w swej pracy naukowej poświęcił się głównie historii Jugosławii i zagadnieniom mniejszości słoweńskiej we Włoszech. Jest członkiem Słoweńskiej Akademii Nauk i Sztuk. Większość prac publikuje po włosku, ale wiele ogłosił też po słoweńsku, część z nich została przetłumaczona na inne języki.
Najważniejsze publikacje:
Tito in tovariši, Ljubljana 2011 (Tito, Warszawa 2018); Foibe: una storia d’Italia, Turyn 2009; “Trst je naš!” Boj Slovencev za morje (1848–1954) [‘Triest jest nasz’. Walka Słoweńców o morze…], Lublana 2007; Jugoslovanske vojne 1991–2001 [Wojny jugosłowiańskie…], Lublana 2003; Jugoslavija 1918–1992 (Nastanek, razvoj ter razpad Karadjordjevićeve in Titove Jugoslavije [Jugosławia… (Powstanie, rozwój i rozpad Jugosławii Karađorđevicia i Tity], Koper 1995; Trieste, città di frontiera, Triest 1989; Tržaški vozel. 1945–1980 [Triesteński węzeł…], Triest 1985; Storia della Russia del XIX secolo (1800–1917), Padwa 1984.
