Godzic Wiesław
Wiesław Godzic (ur. 1953) – profesor zw. nauk humanistycznych, filmoznawca i medioznawca. Związany z Uniwersytetami Śląskim i Jagiellońskim. Od 2003 roku w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie: kierował Instytutem Kultury i Komunikowania, Wydziałem Nauk Społecznych i Humanistycznych oraz pełnił funkcję prorektora SWPS. Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN.
Zajmuje się semiotyką i retoryką przekazów medialnych. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej, Central European University, Getty Foundation i Deutscher Akademischer Austauschdienst oraz norweskich fundacji rządowych. Wykładał m.in. w Cleveland State University i Rochester University (USA), Middlesex University w Londynie oraz w Bergen i Trondheim (Norwegia).
Autor m.in.: Film i metafora (Katowice, 1984), Film i psychoanaliza: problem widza (Kraków, 1991), Oglądanie i inne przyjemności kultury popularnej (Kraków, 1996), Telewizja jako kultura (Kraków, 1999), Rozumieć telewizję (Kraków, 2001), Telewizja i jej gatunki. Po Wielkim Bracie (Kraków, 2004). Redaktor prac zbiorowych i antologii poświęconych analizie dzieła filmowego, komunikacji wizualnej, m.in.: Humanista w cyberprzestrzeni (Kraków, 1999) oraz Aspects of Audiovisual Popular Culture in Norway and Poland (Kraków, 1999). Twórca i redaktor naczelny kwartalnika naukowego „Kultura Popularna” od 2002 roku. Zredagował również i wydał zbiór esejów analizujących gatunki i zjawiska telewizji polskiej 30 najważniejszych programów TV w Polsce (Warszawa, 2005), Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów (Warszawa, 2007) oraz podręcznik akademicki Media audiowizualne (Warszawa, 2010).
Żonaty, mieszka (od jakiegoś czasu) w Milanówku.
